Wubbo laat ons 'tien geboden voor de mensheid' na

'Het is genoeg, we zijn te ver gegaan! De industriële revolutie heeft ons in een ongewenste situatie gebracht. We zijn door de natuur geraasd, we vernietigen onze levensbronnen. We moeten een ander pad kiezen, we moeten onze levens veranderen en de manier waarop we zaken doen.'

Was getekend: Wubbo Ockels. In januari schreef Ockels, die zondag overleed, nog één keer op wat hij wilde vertellen. De eerste Nederlander in de ruimte en een van de motors achter het publieke debat over duurzaamheid koos een opmerkelijke vorm: een schets van een 'religie' die de mensheid moet samenbrengen. Inclusief tien geboden:

'We zijn geen bijen, die zonder bewustzijn een kolonie bouwen', waarschuwde Ockels in het epistel, dat vandaag in het Algemeen Dagblad staat. 'Nee, we zijn intelligente wezens, en kunnen ons gedrag observeren. We zijn ons allemaal bewust van waar de mensheid naartoe gaat. We kunnen de mensheid in een betere richting krijgen, als we samenwerken.'

'We kunnen allemaal in de mensheid geloven'
Ockels was niet te spreken over de bestaande godsdiensten. Hun goden scheiden de mensheid juist in groepen, meende hij. 'Dat heeft geleid tot conflicten en zelfs oorlogen. Deze religies zijn niet duurzaam. Maar als we in de mensheid geloven, zullen we geen conflicten meer hebben, omdat we één zullen zijn. We behoren allemaal tot deze mensheid, we kunnen allemaal in deze 'hogere macht' geloven.' Het geloof - dat Ockels 'Humanity' doopte - is vrij van theïstische ideeën, verklaringen over het ontstaan van het leven en verwachtingen over het einde van de geschiedenis. Het was daarmee, zoals hij zelf zei, eerder een 'andere manier van denken'. De ideeën en idealen van het humanisme vond hij klaarblijkelijk onvoldoende. In Trouw vertelde hij vorig jaar dat zijn vrees voor de kwetsbaarheid van de aarde alleen maar sterker is geworden. Tijdens lezingen laat hij bezoekers 'keihard zeggen' dat ze 'astronaut van ruimteschip Aarde' zijn. Concrete plannen om de 'religie' gestalte te geven leek Ockels niet te hebben. Wel dromen. We moeten 'symbolen, rituelen en kunst gaan maken om ons geloof in de mensheid te uiten', vond hij. 'Vooral de jeugd moet aangesproken worden. Zij zijn de toekomst: ze willen genieten van de natuur, en van de aarde. Hun idolen kunnen een voorbeeld zijn. Festivals kunnen de boodschap uitstralen. Laat elk van ons zijn geloof uitspreken in een duurzame mensheid.'