Portal
Waarom vinden we dat mannen seks moeten kunnen kopen?
Bron: trouw.nl - door: Renate van der Zee - 3 januari 2013
© ANP.
.
Bron: trouw.nl - door: Renate van der Zee - 3 januari 2013
© ANP.
COLUMN 'Ze zeggen dat slavernij verdwenen is uit de Europese beschaving. Dat is niet waar. Het bestaat nog steeds, maar nu weegt het alleen op vrouwen en het heet prostitutie.' Victor Hugo schreef dit in 1862 en het is nog steeds actueel.
Daarom was het een verademing dat er zulke duidelijke taal weerklonk tijdens de conferentie over prostitutie in het Europese parlement, vorige maand. Prostitutie is een vorm van geweld, werd er gesteld. Prostitutie is een schending van menselijke waardigheid. Prostitutie is een obstakel naar gelijkheid tussen man en vrouw, tussen rijk en arm, tussen meerderheid en minderheden.
Verkracht
De cijfers die over tafel kwamen, logen er niet om. 68 Procent van de vrouwen in de prostitutie heeft symptomen die voldoen aan de criteria voor post-traumatische stress-stoornis. Negentig procent wil uit de prostitutie stappen, maar voelt zich niet in staat. Meer dan zestig procent rapporteert te zijn verkracht. De conferentie was beslist geen theekransje. Tweehonderd organisaties uit bijna dertig landen tekenden de eindverklaring die opriep tot nieuw prostitutiebeleid. Want er wordt te weinig resultaat geboekt in de strijd tegen mensenhandel. De oproep werd niet ondertekend door Nederlandse organisaties. Dat is typerend.
Mensenhandelaren
Ons land is een favoriete bestemming voor mensenhandelaren, vooral sinds de opheffing van het bordeelverbod. De prostitutiewereld is een broeinest van keiharde criminaliteit. Maar in Nederland willen we het vak van prostituee graag zien als een gewoon beroep. Want het is betuttelend om je zorgen te maken over hetgeen die vrouwen in hun werk tegenkomen. Het percentage gedwongen prostituees in Nederland wordt geschat op tussen de vijftig en negentig. De vrouwen die het vak vrijwillig uitoefenen zijn vaak ook gedwongen: door omstandigheden. Door schulden of armoede. Tussen de 80 en 95 procent van de prostituees is slachtoffer geweest van geweld (verkrachting, incest of andere vormen van seksueel misbruik) voor ze in de prostitutie kwamen.
Keurige ondernemers
Maar wij hebben in Nederland een filmmaker als Frans Bromet die drie uitzendingen lang, voor nota bene de NCRV, alles uit de kast haalt om aan te tonen dat er op de Wallen niets aan de hand is. Hij portretteert raamexploitanten als keurige ondernemers - terwijl bekend is dat zij gedwongen prostitutie faciliteren. Wij hebben een presentator als Matthijs van Nieuwkerk die bezorgd reageert als Lodewijk Asscher vertelt dat hij de criminaliteit op de Wallen wil bestrijden. "Amsterdam gaat toch niet vertrutten? Er horen toch wel hoeren bij de stad?" We hebben een filosoof als Ger Groot die, ongehinderd door ook maar enige kennis van zaken, degenen die de prostitutiewereld willen aanpakken, beschuldigt van een misplaatst gevoel voor fatsoen. Ja, het gaat hier inderdaad om fatsoen, maar niet in de zin waarin Groot dat bedoelt. Het wordt tijd dat we ons in Nederland gaan afvragen waarom wij het zó belangrijk vinden dat mannen seks moeten kunnen kopen, dat wij bereid zijn daar zoveel, vaak piepjonge, vrouwen voor op te offeren.
Renate van der Zee is schrijfster van o.a. 'Bitter avontuur', over uitbuiting in Nederland. Elma Drayer is met vakantie.
Daarom was het een verademing dat er zulke duidelijke taal weerklonk tijdens de conferentie over prostitutie in het Europese parlement, vorige maand. Prostitutie is een vorm van geweld, werd er gesteld. Prostitutie is een schending van menselijke waardigheid. Prostitutie is een obstakel naar gelijkheid tussen man en vrouw, tussen rijk en arm, tussen meerderheid en minderheden.
Verkracht
De cijfers die over tafel kwamen, logen er niet om. 68 Procent van de vrouwen in de prostitutie heeft symptomen die voldoen aan de criteria voor post-traumatische stress-stoornis. Negentig procent wil uit de prostitutie stappen, maar voelt zich niet in staat. Meer dan zestig procent rapporteert te zijn verkracht. De conferentie was beslist geen theekransje. Tweehonderd organisaties uit bijna dertig landen tekenden de eindverklaring die opriep tot nieuw prostitutiebeleid. Want er wordt te weinig resultaat geboekt in de strijd tegen mensenhandel. De oproep werd niet ondertekend door Nederlandse organisaties. Dat is typerend.
Mensenhandelaren
Ons land is een favoriete bestemming voor mensenhandelaren, vooral sinds de opheffing van het bordeelverbod. De prostitutiewereld is een broeinest van keiharde criminaliteit. Maar in Nederland willen we het vak van prostituee graag zien als een gewoon beroep. Want het is betuttelend om je zorgen te maken over hetgeen die vrouwen in hun werk tegenkomen. Het percentage gedwongen prostituees in Nederland wordt geschat op tussen de vijftig en negentig. De vrouwen die het vak vrijwillig uitoefenen zijn vaak ook gedwongen: door omstandigheden. Door schulden of armoede. Tussen de 80 en 95 procent van de prostituees is slachtoffer geweest van geweld (verkrachting, incest of andere vormen van seksueel misbruik) voor ze in de prostitutie kwamen.
Keurige ondernemers
Maar wij hebben in Nederland een filmmaker als Frans Bromet die drie uitzendingen lang, voor nota bene de NCRV, alles uit de kast haalt om aan te tonen dat er op de Wallen niets aan de hand is. Hij portretteert raamexploitanten als keurige ondernemers - terwijl bekend is dat zij gedwongen prostitutie faciliteren. Wij hebben een presentator als Matthijs van Nieuwkerk die bezorgd reageert als Lodewijk Asscher vertelt dat hij de criminaliteit op de Wallen wil bestrijden. "Amsterdam gaat toch niet vertrutten? Er horen toch wel hoeren bij de stad?" We hebben een filosoof als Ger Groot die, ongehinderd door ook maar enige kennis van zaken, degenen die de prostitutiewereld willen aanpakken, beschuldigt van een misplaatst gevoel voor fatsoen. Ja, het gaat hier inderdaad om fatsoen, maar niet in de zin waarin Groot dat bedoelt. Het wordt tijd dat we ons in Nederland gaan afvragen waarom wij het zó belangrijk vinden dat mannen seks moeten kunnen kopen, dat wij bereid zijn daar zoveel, vaak piepjonge, vrouwen voor op te offeren.
Renate van der Zee is schrijfster van o.a. 'Bitter avontuur', over uitbuiting in Nederland. Elma Drayer is met vakantie.
.
