Portal
Duitse 'Wilkommenskultur' is ver in het geheugen weggezakt
Bron : Trouw - door : Saskia Jonker - 3 september 2016
© ap. Op 10 september 2015 poseerde Angela Merkel voor een selfie met een vluchteling.
ANALYSE De integratie van meer dan een miljoen vluchtelingen is een zware klus. Maar Merkel mag hem klaren.
Bron : Trouw - door : Saskia Jonker - 3 september 2016
© ap. Op 10 september 2015 poseerde Angela Merkel voor een selfie met een vluchteling.
ANALYSE De integratie van meer dan een miljoen vluchtelingen is een zware klus. Maar Merkel mag hem klaren.
In de nacht van 4 september in 2015, dit weekend een jaar geleden, nam Angela Merkel een historische beslissing. Op het hoogtepunt van haar macht besloot ze dat Duitsland de duizenden vluchtelingen zou opnemen die door de Hongaarse premier Orban naar de Oostenrijkse grens waren gestuurd. De Bondskanselier, die enkele dagen ervoor haar beroemde 'Wir schaffen das' uitsprak, wilde voorkomen dat er ongeregeldheden aan haar grenzen zouden uitbreken. Dat ze hiermee het verdrag van Dublin buiten werking stelde, dat bepaalt dat asielzoekers zich moeten registreren in het eerste EU-land van aankomst, nam Merkel voor lief. De eerste reactie van haar land was een verrassende: honderden Duitsers stonden op stations klaar om de vluchtelingen te verwelkomen. Met spandoeken, water, kleding en knuffels werden ze als verloren zonen binnengehaald. Eindelijk, zo leek het land opgelucht te denken, zijn we verlost van het imago van streng, xenofoob Duitsland. Eindelijk willen mensen graag naar ons toe komen.
Anti-immigratiepartij
Maar dat beeld van de Duitse Willkommenskultur is inmiddels ver in het collectieve geheugen weggezakt. De woorden 'Wir schaffen das' zijn van een aanmoediging, een 'zin van aanpakken' volgens Merkel, veranderd in een splijtzwam. Slechts een derde van de Duitsers kan zich nog vinden in het asielbeleid van hun bondskanselier. Haar populariteit is volgens een peiling van omroep ARD gezakt naar het laagste punt in vijf jaar: slechts 45 procent toont zich tevreden over Merkel. Tegelijkertijd heeft haar asielpolitiek het politieke landschap drastisch gewijzigd. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog heeft zich rechts van Merkels Christendemocratische Union een partij gevestigd. Alternatieve für Deutschland (AfD), tot vorige zomer op sterven na dood, heeft dit jaar plekken veroverd in enkele deelstaatparlementen. Dat aanslagen in Würzburg en Ansbach in juli door twee vluchtelingen werden gepleegd, helpt de anti-immigratiepartij alleen maar. Morgen wordt de AfD mogelijk zelfs de grootste in de noordelijke deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren, ten koste van Merkels CDU. In haar partij en vooral in zusterpartij CSU is er felle kritiek op Merkel. Maar een alternatief voor Merkel is er niet en de CDU'er heeft nog wat dossiers liggen, zoals de Brexit en de vluchtelingencrisis. Dus is de verwachting dat de 62-jarige zich 'gewoon' beschikbaar stelt om vanaf volgend jaar een vierde termijn als Bondskanselier te dienen.
'Geschaft'
En achter haar drie beroemde woorden blijft de kanselier staan. We hebben al veel 'geschaft', is haar boodschap nu. Dat klopt, zeker logistiek. Duitsland heeft meer dan een miljoen vluchtelingen ondergebracht in haastig opgezette opvangcentra, zonder al te grote problemen. Het aantal opvangplekken overstijgt het aantal vluchtelingen zelfs zo ruim dat de meeste tot opvang omgebouwde sporthallen weer aan gemeenten zijn teruggegeven. Die lege plekken zijn het gevolg van een afname van het aantal nieuwe vluchtelingen. Ook dat is gelukt. Maar slechts voor een klein deel dankzij de Duitse regering: met name het sluiten van de Balkanroute, tegen de zin van Merkel in, heeft de vluchtelingenstroom doen opdrogen. In de eerste helft van 2016 kwamen er 220.000 nieuwe registraties binnen bij het ministerie van migratie, ongeveer evenveel als in de maand november vorig jaar. Het beoordelen van al die asielaanvragen gaat nu een stuk sneller dan toen. Immigratiedienst BAMF heeft in de eerste zeven maanden van dit jaar al 330.000 asielaanvragen beoordeeld, een stijging van 146 procent tegenover vorig jaar. Maar bij de vervolgstap, het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers, loopt het vaak spaak. Hetzelfde geldt voor integratie. Dit jaar is er waarschijnlijk een tekort van 200.000 plekken in taal- en integratiecursussen. Ook zijn er maar een paar duizend werkplekken gecreëerd. Dat moet de komende jaren sterk worden verbeterd, vindt ook Merkel. Duitsland staat pas aan het begin van zijn herculestaak.
Berlijn op de vlakte
De Duitse regering wil zich niet uitspreken voor of tegen de erkenning door de Bondsdag van de volkenmoord op Armeniërs in 1915, zei woordvoerder Steffen Seibert gisteren. Turkije had laten weten dat Duitse politici de Duitse militairen op de Turkse luchtmachtbasis Incirlik pas weer mogen bezoeken als Berlijn afstand neemt van de erkenning van de Armeense genocide. De regering van bondskanselier Angela Merkel zou daarom gisteren nog eens uitdrukkelijk verklaren dat zij niet is gebonden aan de Bondsdagresolutie, schreef Der Spiegel eerder op de dag. Woordvoerder Seibert hield zich echter op de vlakte. Hij nam de zaken waar omdat minister van buitenlandse zaken Steinmeier voor de eer bedankte en opdraven van bondskanselier Merkel als knieval voor de Turkse president Erdogan zou worden uitgelegd. De regering-Merkel heeft van meet af aan laten doorschemeren dat zij de erkenning van de Armeense genocide door de Bondsdag geen goed idee vond. In de nadagen van het Ottomaanse Rijk kwamen naar schatting anderhalf miljoen Armeniërs om. Volgens vele historici hadden de toenmalige Turkse autoriteiten schuld aan hun dood. Turkije bestrijdt dat.
.
Anti-immigratiepartij
Maar dat beeld van de Duitse Willkommenskultur is inmiddels ver in het collectieve geheugen weggezakt. De woorden 'Wir schaffen das' zijn van een aanmoediging, een 'zin van aanpakken' volgens Merkel, veranderd in een splijtzwam. Slechts een derde van de Duitsers kan zich nog vinden in het asielbeleid van hun bondskanselier. Haar populariteit is volgens een peiling van omroep ARD gezakt naar het laagste punt in vijf jaar: slechts 45 procent toont zich tevreden over Merkel. Tegelijkertijd heeft haar asielpolitiek het politieke landschap drastisch gewijzigd. Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog heeft zich rechts van Merkels Christendemocratische Union een partij gevestigd. Alternatieve für Deutschland (AfD), tot vorige zomer op sterven na dood, heeft dit jaar plekken veroverd in enkele deelstaatparlementen. Dat aanslagen in Würzburg en Ansbach in juli door twee vluchtelingen werden gepleegd, helpt de anti-immigratiepartij alleen maar. Morgen wordt de AfD mogelijk zelfs de grootste in de noordelijke deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren, ten koste van Merkels CDU. In haar partij en vooral in zusterpartij CSU is er felle kritiek op Merkel. Maar een alternatief voor Merkel is er niet en de CDU'er heeft nog wat dossiers liggen, zoals de Brexit en de vluchtelingencrisis. Dus is de verwachting dat de 62-jarige zich 'gewoon' beschikbaar stelt om vanaf volgend jaar een vierde termijn als Bondskanselier te dienen.
'Geschaft'
En achter haar drie beroemde woorden blijft de kanselier staan. We hebben al veel 'geschaft', is haar boodschap nu. Dat klopt, zeker logistiek. Duitsland heeft meer dan een miljoen vluchtelingen ondergebracht in haastig opgezette opvangcentra, zonder al te grote problemen. Het aantal opvangplekken overstijgt het aantal vluchtelingen zelfs zo ruim dat de meeste tot opvang omgebouwde sporthallen weer aan gemeenten zijn teruggegeven. Die lege plekken zijn het gevolg van een afname van het aantal nieuwe vluchtelingen. Ook dat is gelukt. Maar slechts voor een klein deel dankzij de Duitse regering: met name het sluiten van de Balkanroute, tegen de zin van Merkel in, heeft de vluchtelingenstroom doen opdrogen. In de eerste helft van 2016 kwamen er 220.000 nieuwe registraties binnen bij het ministerie van migratie, ongeveer evenveel als in de maand november vorig jaar. Het beoordelen van al die asielaanvragen gaat nu een stuk sneller dan toen. Immigratiedienst BAMF heeft in de eerste zeven maanden van dit jaar al 330.000 asielaanvragen beoordeeld, een stijging van 146 procent tegenover vorig jaar. Maar bij de vervolgstap, het uitzetten van uitgeprocedeerde asielzoekers, loopt het vaak spaak. Hetzelfde geldt voor integratie. Dit jaar is er waarschijnlijk een tekort van 200.000 plekken in taal- en integratiecursussen. Ook zijn er maar een paar duizend werkplekken gecreëerd. Dat moet de komende jaren sterk worden verbeterd, vindt ook Merkel. Duitsland staat pas aan het begin van zijn herculestaak.
Berlijn op de vlakte
De Duitse regering wil zich niet uitspreken voor of tegen de erkenning door de Bondsdag van de volkenmoord op Armeniërs in 1915, zei woordvoerder Steffen Seibert gisteren. Turkije had laten weten dat Duitse politici de Duitse militairen op de Turkse luchtmachtbasis Incirlik pas weer mogen bezoeken als Berlijn afstand neemt van de erkenning van de Armeense genocide. De regering van bondskanselier Angela Merkel zou daarom gisteren nog eens uitdrukkelijk verklaren dat zij niet is gebonden aan de Bondsdagresolutie, schreef Der Spiegel eerder op de dag. Woordvoerder Seibert hield zich echter op de vlakte. Hij nam de zaken waar omdat minister van buitenlandse zaken Steinmeier voor de eer bedankte en opdraven van bondskanselier Merkel als knieval voor de Turkse president Erdogan zou worden uitgelegd. De regering-Merkel heeft van meet af aan laten doorschemeren dat zij de erkenning van de Armeense genocide door de Bondsdag geen goed idee vond. In de nadagen van het Ottomaanse Rijk kwamen naar schatting anderhalf miljoen Armeniërs om. Volgens vele historici hadden de toenmalige Turkse autoriteiten schuld aan hun dood. Turkije bestrijdt dat.
.
