Portal
Wat is een Gutmensch ?
Door: Bottehond
Mij is al vaak gevraagd wat ik toch bedoel met de term "Gutmensch". Deze term gebruik ik vaak in columns en op Twitter en ik heb desgevraagd wel uitgelegd wat ik er mee bedoel, maar mijn eigen antwoorden waren voor mij toch niet helemaal bevredigend. Om te voorkomen dat ik steeds opnieuw mijn antwoord in 144 tekentjes moet geven schrijf ik deze column, zodat ik daar voortaan naar kan verwijzen.
Allereerst wil ik aangeven dat er geen korte definitie is van de term Gutmensch. Jaren geleden ben ik de term gaan gebruiken en het opvallende is dat de meeste mensen op een of andere manier aan lijken te voelen wat er mee bedoeld wordt. Dat veel lezers mij redelijk goed kunnen plaatsen helpt dan natuurlijk. De vraag om uitleg over de term komt dan ook meestal van mensen die mij en mijn gedachten nog niet zo goed kennen. Anderzijds zie ik ook vaak verwarring, mensen lijken vaak te denken dat ik er linkse mensen mee bedoel. En dat is nadrukkelijk niet het geval.
Sta me toe op dat punt te beginnen. Gutmenschen zijn niet links, al zijn linkse mensen vaker en zelfs vrijwel allemaal Gutmenschen. Maar ook binnen rechtse partijen, zoals het CDA en ook de VVD wemelt het van de Gutmenschen. Deze partijen zijn namelijk ook sterk beïnvloed door de Gutmensch doctrine. Het bewijs daarvoor werd tijdens Rutte I ruimschoots geleverd door de naargeestige beschuldigingen en schimpscheuten die gedoogpartner PVV te verduren kreeg als dank voor haar gedoogsteun. Zonder hier al te diep op in te gaan is nu voor de lezer in ieder geval helder dat Gutmenschen niet perse links zijn.
Maar door uit te leggen wat een Gutmensch NIET is ben ik er natuurlijk niet. Om te begrijpen hoe een Gutmensch denkt gaan we terug naar het woord op zichzelf. Gutmenschen hebben een dwingende behoefte "goed" te zijn. Wat zij onder goed verstaan is voor henzelf niet altijd duidelijk, wat ze wel weten is dat er mensen die "het goede" nastreven en dat er mensen zijn die dat niet op hun manier doen. Ook heeft de Gutmensch de pretentie te weten wat goed is en wat niet. Zij weten ook wat goed is voor de mensheid en wat niet. Een Duitse columnist schreef eens dat Gutmenschen sterk denken vanuit mensen die deugen en mensen die niet deugen. Hoewel ze dit nooit uitspreken verdelen Gutmenschen de wereld in Gutmenschen en Slechtmenschen.
In de beleving van de Gutmenschen weten zij wat goed is voor de mensheid, zij hebben tenslotte het beste met de mensheid voor. Wie hun visie niet deelt is dus fout en slecht en dient met alle middelen bestreden te worden. Alles ten bate van de mensheid, dat spreekt vanzelf. Zo bezien kan het geen verbazing wekken dat Gutmenschen zich helemaal niet zo "goed" gedragen als je zou verwachten. Je zou van iemand die het beste met alles en iedereen voorheeft tenslotte niet verwachten dat ze met hun beste bedoelingen een politicus zo intens zwartmaken dat ze daarmee de weg naar een politieke moord gebaand hebben. Uiteraard zijn Gutmenschen niet aanspreekbaar als hun gedrag tot zo iets leidt, zij hebben immers het beste met iedereen voor en zijn daarmee verheven boven iedere kritiek.
We komen bij de kern van het fenomeen Gutmensch, Het "goede" nastreven is vanzelfsprekend een nobele zaak. De vraag rijst echter wel wat dan "goed" is. Omdat de Gutmensch enerzijds vrijwel altijd uiterst slecht geïnformeerd is en anderzijds opvallend kuddegedrag vertoont zijn de meningen van Gutmenschen voor de goed geïnformeerden nogal naïef.
En inderdaad, die indruk klopt. Gutmenschen zijn naïef. Een goed voorbeeld is hoe Gutmenschen tegen islam aankijken. Het maakt hen niet uit hoe bont moslims het maken, Gutmenschen dulden er nauwelijks kritiek op. Zo valt te constateren dat Gutmenschen het zelfs opnemen voor een voorzitter van het Europarlement die eist dat het bespotten van islam ophoudt. Dat dit een stap is op weg naar buigen en uiteindelijk onderwerpen komt bij de man niet op en ook niet bij de Gutmenschen die hem verdedigen. Ook ander wangedrag vanuit islam wenst de Gutmensch niet te bekritiseren. En zo kan het gebeuren dat vrouwen die ooit voor vrouwenrechten vochten nu de vrouwenonderdrukkende aspecten van islam verdoezelen of zelfs goedpraten. Eenzelfde opmerkelijke Unwertung aller Werte zien we inzake de EU. Ooit verguisd en bestreden door linkse mensen (denk aan EuroDusnie) kan Brussel zich nu van de steun van de Gutmensch verheugen.Uit die hoe geen kwaad woord over de EU. je zou haast denken dat de Gutmensch pro EU is OMDAT een Geert Wilders er tegen is. En ook op dit onderwerp een bizar aandoende eensgezindheid in de Gutmensch-kudde.
Het moge duidelijk zijn dat Gutmenschen nauwelijks aanspreekbaar zijn op dergelijke tegenstrijdigheden in hun denken. Debat of gesprek met een Gutmensch is lastig. De naiviteit, het slecht geïnformeerd zijn en de stellige overtuiging dat de Gutmensch "goed" is en de ander dus niet maken dat Gutmenschen elkaar heel snel napraten. In een kudde is het tenslotte veilig schuilen en het betekent ook dat de Gutmensch niet veel na hoeft te denken en zich ook niet hoeft te verdiepen in de dossiers die hij zo een warm hart toedraagt. De kers op de taart is dat Gutmenschen zichzelf, zoals U nu weet, ten onrechte, beschouwt als een oorspronkelijk denker met een hoogstaande moraal. Dan houdt debat wel op en dat wijst de praktijk ook uit.
Mijn kritiek op de Gutmensch behelst niet de wens het "goede" te doen. Mijn kritiek betreft het kuddegedrag, het feit dat Gutmenschen zich slecht informeren, hun intolerantie jegens andersdenkenden, en hun zelfbeeld, dat hemzelf overdreven ethische en intellectuele eigenschappen toedicht. Persoonlijk ervaar ik Gutmenschen als intolerant, totalitair (alleen ZIJ weten wat goed is), haatdragend en fanatiek maar vooral onverantwoordelijk. Door de mensheid in "goed" en "slecht" in te delen doen Gutmenschen precies datgene waarvan ze zichzelf wijsmaken dat ze het bestrijden, verdeeldheid zaaien tussen mensen. En hun ingebeelde ethische superioriteit maakt Gutmenschenin feite tot een soort Übermensch, iets waarvan ze hun critici overigens beschuldigen.
U merkt, ik geef geen sluitende definitie van de Gutmensch. Ik beschrijf en positioneer de Gutmensch en de gevolgen die zijn gedrag hebben. Geen mooi plaatje. En dat is helaas ook niet te geven over deze goedbedoelende mensen. Maar als U als lezer een beter beeld hebt van wat de Gutmensch is en daardoor gedrag van politici en journalisten beter kunt plaatsen ben ik een tevreden columnist. Wat me echt blij zou maken is als een weldenkend lid van de Gutmensch-kudde na lezing van deze column denkt: "Maar daar wil ik niet bij horen!" Want als iets fnuikend is voor een kudde is het wel als leden van de kudde hun eigen gang gaan.
Bottehond
Voor degenen die meer willen begrijpen hoe de Gutmensch-sekte zoveel invloed heeft kunnen vergaren dat ze zelfs ooit rechtse omroepen en partijen overwoekert (en bv het CDA zeer ernstig beschadigd heeft) raad ik twee boeken aan: The Suicide of Reason van Lee Harris en het wat bombastische maar zeer lezenswaardige boek van Martin Bosma.
Tenslotte voor Uw vermaak een link naar een column van Hans Schnitzler, een fanatieke Wildershater, die op ingenieuze wijze de kritiek op de Gutmensch "weerlegt" en zich in allerlei bochten wringt om de critici van de Gutmensch weg te zetten als een gevaar voor de mensheid.
de Volkskrant
Amsterdam Post
Door: Bottehond
Mij is al vaak gevraagd wat ik toch bedoel met de term "Gutmensch". Deze term gebruik ik vaak in columns en op Twitter en ik heb desgevraagd wel uitgelegd wat ik er mee bedoel, maar mijn eigen antwoorden waren voor mij toch niet helemaal bevredigend. Om te voorkomen dat ik steeds opnieuw mijn antwoord in 144 tekentjes moet geven schrijf ik deze column, zodat ik daar voortaan naar kan verwijzen.
Allereerst wil ik aangeven dat er geen korte definitie is van de term Gutmensch. Jaren geleden ben ik de term gaan gebruiken en het opvallende is dat de meeste mensen op een of andere manier aan lijken te voelen wat er mee bedoeld wordt. Dat veel lezers mij redelijk goed kunnen plaatsen helpt dan natuurlijk. De vraag om uitleg over de term komt dan ook meestal van mensen die mij en mijn gedachten nog niet zo goed kennen. Anderzijds zie ik ook vaak verwarring, mensen lijken vaak te denken dat ik er linkse mensen mee bedoel. En dat is nadrukkelijk niet het geval.
Sta me toe op dat punt te beginnen. Gutmenschen zijn niet links, al zijn linkse mensen vaker en zelfs vrijwel allemaal Gutmenschen. Maar ook binnen rechtse partijen, zoals het CDA en ook de VVD wemelt het van de Gutmenschen. Deze partijen zijn namelijk ook sterk beïnvloed door de Gutmensch doctrine. Het bewijs daarvoor werd tijdens Rutte I ruimschoots geleverd door de naargeestige beschuldigingen en schimpscheuten die gedoogpartner PVV te verduren kreeg als dank voor haar gedoogsteun. Zonder hier al te diep op in te gaan is nu voor de lezer in ieder geval helder dat Gutmenschen niet perse links zijn.
Maar door uit te leggen wat een Gutmensch NIET is ben ik er natuurlijk niet. Om te begrijpen hoe een Gutmensch denkt gaan we terug naar het woord op zichzelf. Gutmenschen hebben een dwingende behoefte "goed" te zijn. Wat zij onder goed verstaan is voor henzelf niet altijd duidelijk, wat ze wel weten is dat er mensen die "het goede" nastreven en dat er mensen zijn die dat niet op hun manier doen. Ook heeft de Gutmensch de pretentie te weten wat goed is en wat niet. Zij weten ook wat goed is voor de mensheid en wat niet. Een Duitse columnist schreef eens dat Gutmenschen sterk denken vanuit mensen die deugen en mensen die niet deugen. Hoewel ze dit nooit uitspreken verdelen Gutmenschen de wereld in Gutmenschen en Slechtmenschen.
In de beleving van de Gutmenschen weten zij wat goed is voor de mensheid, zij hebben tenslotte het beste met de mensheid voor. Wie hun visie niet deelt is dus fout en slecht en dient met alle middelen bestreden te worden. Alles ten bate van de mensheid, dat spreekt vanzelf. Zo bezien kan het geen verbazing wekken dat Gutmenschen zich helemaal niet zo "goed" gedragen als je zou verwachten. Je zou van iemand die het beste met alles en iedereen voorheeft tenslotte niet verwachten dat ze met hun beste bedoelingen een politicus zo intens zwartmaken dat ze daarmee de weg naar een politieke moord gebaand hebben. Uiteraard zijn Gutmenschen niet aanspreekbaar als hun gedrag tot zo iets leidt, zij hebben immers het beste met iedereen voor en zijn daarmee verheven boven iedere kritiek.
We komen bij de kern van het fenomeen Gutmensch, Het "goede" nastreven is vanzelfsprekend een nobele zaak. De vraag rijst echter wel wat dan "goed" is. Omdat de Gutmensch enerzijds vrijwel altijd uiterst slecht geïnformeerd is en anderzijds opvallend kuddegedrag vertoont zijn de meningen van Gutmenschen voor de goed geïnformeerden nogal naïef.
En inderdaad, die indruk klopt. Gutmenschen zijn naïef. Een goed voorbeeld is hoe Gutmenschen tegen islam aankijken. Het maakt hen niet uit hoe bont moslims het maken, Gutmenschen dulden er nauwelijks kritiek op. Zo valt te constateren dat Gutmenschen het zelfs opnemen voor een voorzitter van het Europarlement die eist dat het bespotten van islam ophoudt. Dat dit een stap is op weg naar buigen en uiteindelijk onderwerpen komt bij de man niet op en ook niet bij de Gutmenschen die hem verdedigen. Ook ander wangedrag vanuit islam wenst de Gutmensch niet te bekritiseren. En zo kan het gebeuren dat vrouwen die ooit voor vrouwenrechten vochten nu de vrouwenonderdrukkende aspecten van islam verdoezelen of zelfs goedpraten. Eenzelfde opmerkelijke Unwertung aller Werte zien we inzake de EU. Ooit verguisd en bestreden door linkse mensen (denk aan EuroDusnie) kan Brussel zich nu van de steun van de Gutmensch verheugen.Uit die hoe geen kwaad woord over de EU. je zou haast denken dat de Gutmensch pro EU is OMDAT een Geert Wilders er tegen is. En ook op dit onderwerp een bizar aandoende eensgezindheid in de Gutmensch-kudde.
Het moge duidelijk zijn dat Gutmenschen nauwelijks aanspreekbaar zijn op dergelijke tegenstrijdigheden in hun denken. Debat of gesprek met een Gutmensch is lastig. De naiviteit, het slecht geïnformeerd zijn en de stellige overtuiging dat de Gutmensch "goed" is en de ander dus niet maken dat Gutmenschen elkaar heel snel napraten. In een kudde is het tenslotte veilig schuilen en het betekent ook dat de Gutmensch niet veel na hoeft te denken en zich ook niet hoeft te verdiepen in de dossiers die hij zo een warm hart toedraagt. De kers op de taart is dat Gutmenschen zichzelf, zoals U nu weet, ten onrechte, beschouwt als een oorspronkelijk denker met een hoogstaande moraal. Dan houdt debat wel op en dat wijst de praktijk ook uit.
Mijn kritiek op de Gutmensch behelst niet de wens het "goede" te doen. Mijn kritiek betreft het kuddegedrag, het feit dat Gutmenschen zich slecht informeren, hun intolerantie jegens andersdenkenden, en hun zelfbeeld, dat hemzelf overdreven ethische en intellectuele eigenschappen toedicht. Persoonlijk ervaar ik Gutmenschen als intolerant, totalitair (alleen ZIJ weten wat goed is), haatdragend en fanatiek maar vooral onverantwoordelijk. Door de mensheid in "goed" en "slecht" in te delen doen Gutmenschen precies datgene waarvan ze zichzelf wijsmaken dat ze het bestrijden, verdeeldheid zaaien tussen mensen. En hun ingebeelde ethische superioriteit maakt Gutmenschenin feite tot een soort Übermensch, iets waarvan ze hun critici overigens beschuldigen.
U merkt, ik geef geen sluitende definitie van de Gutmensch. Ik beschrijf en positioneer de Gutmensch en de gevolgen die zijn gedrag hebben. Geen mooi plaatje. En dat is helaas ook niet te geven over deze goedbedoelende mensen. Maar als U als lezer een beter beeld hebt van wat de Gutmensch is en daardoor gedrag van politici en journalisten beter kunt plaatsen ben ik een tevreden columnist. Wat me echt blij zou maken is als een weldenkend lid van de Gutmensch-kudde na lezing van deze column denkt: "Maar daar wil ik niet bij horen!" Want als iets fnuikend is voor een kudde is het wel als leden van de kudde hun eigen gang gaan.
Bottehond
Voor degenen die meer willen begrijpen hoe de Gutmensch-sekte zoveel invloed heeft kunnen vergaren dat ze zelfs ooit rechtse omroepen en partijen overwoekert (en bv het CDA zeer ernstig beschadigd heeft) raad ik twee boeken aan: The Suicide of Reason van Lee Harris en het wat bombastische maar zeer lezenswaardige boek van Martin Bosma.
Tenslotte voor Uw vermaak een link naar een column van Hans Schnitzler, een fanatieke Wildershater, die op ingenieuze wijze de kritiek op de Gutmensch "weerlegt" en zich in allerlei bochten wringt om de critici van de Gutmensch weg te zetten als een gevaar voor de mensheid.
de Volkskrant
Amsterdam Post
